Όπως δέχεται η νομολογία ( απόφαση 57/2022 του Αρείου Πάγου ) κατά τη διάταξη του άρθρου 1493 ΑΚ για τον προσδιορισμό της διατροφής κατιόντος, το δικαστήριο πρέπει, αφού λάβει υπόψη του τις από τις συνθήκες ζωής του δικαιούχου, στις οποίες
αναμφισβήτητα περιλαμβάνεται και η κατάσταση της υγείας του, προκύπτουσες ανάγκες αυτού, να δεχθεί αυτές όπως πραγματικά υφίστανται κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής και συνεπώς, εάν αυτές, κατά ένα μέρος τους καλύπτονται από παροχή κάποιου τρίτου (εκτός του υποχρέου σε διατροφή) που από άλλη νομική αιτία υποχρεώνεται για την κάλυψη αυτή, πρέπει να συνυπολογίσει και την παροχή αυτή για τον προσδιορισμό της έκτασης των αναγκών του δικαιούχου (ΑΠ 1079/1986).