Η ΓΟΝΙΚΗ ΠΑΡΟΧΗ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΣΥΖΥΓΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΩΣ ΚΑΤΑΔΟΛΙΕΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΞΙΩΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΑ ΑΠΟΚΤΗΜΑΤΑ
Στην περίπτωση αυτή που έκρινε ο Άρειος Πάγος, ο σύζυγος να συνυπολογισθεί στην κατά τον χρόνο της αμετάκλητης λύσης του γάμου των διαδίκων (1-8-2001) αύξηση της περιουσίας της αναιρεσίβλητης και η αναφερόμενη αξία της ψιλής κυριότητας της επί της οδού …αρ. ., στον Δήμο … , οικοδομής, την οποία (οικοδομή) ανήγειραν οι διάδικοι κατά τη διάρκεια του γάμου τους επί οικοπέδου της αναιρεσίβλητης και της οποίας την ψιλή κυριότητα μεταβίβασε η αναιρεσίβλητη λόγω γονικής παροχής στα τέκνα των διαδίκων με το νομίμως μεταγεγραμμένο υπ` αριθμ. …/2000 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Αθηνών Παναγ. Μιχαηλίδη και με σκοπό να βλάψει τον αναιρεσείοντα (καταδολιευτική μεταβίβαση, άρθρ. 939 επ. του ΑΚ).
Ο σύζυγος υποστήριξε ότι εφόσον η καταδολιευτική κατ` αυτόν, γονική παροχή έγινε μετά τη συμπλήρωση τριετίας (Μάιος 1998) από την έναρξη της διάστασης των διαδίκων (Μάιος 1995), οπότε ο ίδιος είχε γεγεννημένη αξίωση στα αποκτήματα της αναιρεσίβλητης (άρθρ. 1400 παρ. 2 του ΑΚ), ανεξαρτήτως του ότι άσκησε την αγωγή του μεταγενεστέρως, μετά δηλαδή την αμετάκλητη λύση του γάμου των διαδίκων.
Το Δικαστήριο απέριψε γιά νομικούς λόγους ως παράνομο το αίτημα του συζύγου να διαρρηχθεί η γονική παροχή.