ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ
Οι εξειδικευμένοι σε θέματα διαζυγίων δικηγόροι του γραφείου μας θα σας ενημερώσουν με επαγγελματισμό και σοβαρότητα για το πότε και υπό ποιες προϋποθέσεις η σύζυγος δικαιούται μέχρι τη λύση του γάμου διατροφή από το σύζυγό της.
Το ζήτημα αυτό πραγματεύεται και η παρακάτω πρόσφατη απόφαση του δικαστηρίου, η οποία μεταξύ άλλων έκρινε τα εξής:
Εξάλλου, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1389, 1390 και 1391, 1493 ΑΚ συνάγεται ότι οι σύζυγοι έχουν υποχρέωση να συνεισφέρουν από κοινού ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του για την αντιμετώπιση των αναγκών της οικογένειας. Στην υποχρέωση αυτή, το μέτρο της οποίας προσδιορίζεται ανάλογα με τις συνθήκες της οικογενειακής ζωής, περιλαμβάνονται ειδικότερα, η αμοιβαία υποχρέωση των συζύγων για διατροφή τους, η κοινή υποχρέωση αυτών για τη διατροφή των τέκνων τους και γενικά η υποχρέωση για συμβολή στη λειτουργία του κοινού οίκου. Η συνεισφορά αυτή των συζύγων γίνεται με την προσωπική τους εργασία, τα εισοδήματα και την περιουσία τους, έστω και απρόσοδη (βλ. ΟλΑΠ 9/1991 ΕλλΔνη 33. 1429).
Όταν διακοπεί η έγγαμη συμβίωση, οπότε δεν υπάρχει «κοινός οίκος» και «οικογενειακές ανάγκες» παύει μεν η υποχρέωση συνεισφοράς διότι δεν είναι νοητή, αλλά ο σύζυγος που διέκοψε την έγγαμη συμβίωση από εύλογη αιτία ή εγκαταλείφθηκε από τον άλλο, δικαιούται να απαιτήσει από τον άλλο σύζυγο διατροφή σε χρήμα, προκαταβαλλομένη κάθε μήνα, με τις ίδιες προϋποθέσεις που δικαιούνταν κατά τη διάρκεια της συμβίωσης, με τη διαφορά ότι ενώ όταν υπάρχει συμβίωση οι υποχρεώσεις συνεισφοράς δεν συμψηφίζονται, αλλά εκπληρώνονται αθροιστικά, όταν διακοπεί η συμβίωση χωρεί ένα είδος συμψηφισμού των αμοιβαίων υποχρεώσεων για διατροφή, με την έννοια ότι δικαιούχος τελικά είναι μόνο ο σύζυγος, ο οποίος υπό τους όρους της έγγαμης συμβίωσης, οφείλει τη μικρότερη συνεισφορά και στον οποίο, εφόσον διέκοψε την έγγαμη συμβίωση για εύλογη αιτία ή εγκαταλείφθηκε από τον άλλο σύζυγο, οφείλεται ως διατροφή σε χρήμα η διαφορά μεταξύ της μεγαλύτερης συνεισφοράς του άλλου και της δικής του μικρότερης συνεισφοράς (ΟλΑΠ 9/1991 ό.π., ΑΠ 565/ 2002 ΕλλΔνη 44. 438, ΑΠ 1382/ 2000 ΕλλΔνη 42. 687).
Η διατροφή δηλαδή του δικαιούχου προσδιορίζεται σύμφωνα με τις ανάγκες του, όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί υπό καθεστώς έγγαμης συμβίωσης συνεκτιμωμένων όμως και των νέων αναγκών που προέκυψαν με λήψη υπόψη των οικονομικών δυνάμεων – υπόχρεου από τη χωριστή διαβίωση και με συσχετισμό των εκατέρωθεν οφειλόμενων συμβολών στην αντιμετώπιση των διαφορετικών αναγκών του ενός από τον άλλον (βλ. ΑΠ 1134/2008, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ – ΑΠ 714/1984, ΕλλΔνη 26.431). Εύλογη αιτία για τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης, θεωρείται, μεταξύ άλλων, κάθε γεγονός, ανεξάρτητα από τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης (βλ. ΑΠ 804/1994 ΕλλΔνη 37.98). Ο τρόπος με τον οποίο επέρχεται η διάσπαση (εγκατάλειψη ή αποπομπή) δεν ενδιαφέρει. Έτσι η εύλογη αιτία μπορεί να οφείλεται σε υπαιτιότητα του ενός από τους συζύγους ή και των δύο (βλ.ΑΠ 1031/1993 ΕΕΝ 1994. 612).
Ο εναγόμενος είναι νέος (άγει το 33ο έτος της ηλικίας του) υγιής και δεν αντιμετωπίζει άλλες ιδιαίτερες δαπάνες, πλην των συνήθων για διατροφή και συντήρησή του. Εξάλλου, η ενάγουσα, μητέρα των τέκνων των διαδίκων, δεν εργάζεται, καθως είναι επιφορτισμένη με τη φροντίδα των βρεφικής ηλικίας τέκνων της, ενώ δεν εργαζόταν και πριν την γέννηση αυτών λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπισε κατά την κύησή της. Δεν αποδείχθηκε ότι έχει κάποια ιδιαίτερη κατάρτιση ώστε να μπορέσει να βρει επαρκώς αμειβόμενη εργασία στο μέλλον. Σημειωτέον δε ότι ακόμη κι αν μπορούσε να εξεύρει εργασία αυτό δεν ενδείκνυται, τουλάχιστον μέχρι να συμπληρώσουν τα ανήλικα τέκνα της το τρίτο έτος της ηλικίας τους, καθόσον σε αυτό το χρονικό σημείο έχουν απόλυτη ανάγκη από την συνεχή παρουσία και τις φροντίδες της.
Η ενάγουσα είναι νέα (γεννηθείσα το έτος 1989) υγιής και δεν αντιμετωπίζει άλλες ιδιαίτερες δαπάνες, πλην των συνήθων για διατροφή και συντήρησή της. Εξάλλου, τα τέκνα των διαδίκων, ηλικίας δύο περίπου ετών, διαμένουν με την ενάγουσα μητέρα τους στη ….. και έτσι συμμετέχουν στη δαπάνη στέγασης. Δεν προέκυψε ότι αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, σε κάθε δε περίπτωση η δαπάνη ιατροφαρμακευτικής τους περίθαλψης που ενδεχομένως θα απαιτηθεί στο μέλλον, θα καλυφθεί, κατά το μεγαλύτερο μέρος της, από τον δημόσιο ασφαλιστικό οργανισμό των γονέων τους στον οποίο προφανώς είναι εμμέσως ασφαλισμένα ενώ οι λοιπές, προς διατροφή και συντήρησή των ανηλίκων δαπάνες είναι οι συνήθεις των συνομηλίκων τους, της αυτής, από απόψεως οικονομικών δυνατοτήτων των γονέων τους, καταστάσεως.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλλει στην ενάγουσα: στην ίδια ατομικά ως συνεισφορά στη διατροφή της προκαταβολικώς στην αρχή εκάστου μηνός, για χρονικό διάστημα από της επιδόσεως της κρινόμενης αγωγής και για μια τριετία, το ποσό των εκατόν εξήντα (160) ευρώ μηνιαίως νομιμοτόκως από την καθυστέρηση της πληρωμής κάθε δόσης και μέχρι την εξόφληση